Şapkacının Torunu...

Şapka satarak geçinen adamın birinin yolu bir gün, bir ormana düşmüş.  Adam biraz yürüdükten sonra sıcaktan ve yorgunluktan bunalmış ve bir ağacın altına oturmuş. Şapkalarla dolu sepetini de yere koymuş ve uykuya dalmış... Birkaç saat sonra adam tuhaf sesler duyarak uyanmış. Birde ne görsün yanındaki şapka dolu taşıdığı sepet bomboş. Ekmeği için satacağı Şapkaların hepsi gitmiş. Duyduğu garip seslerin ağacın tepesinden geldiğini fark edince,  kafasını kaldırıp ağaca bakmış, ağacın dallarında bir sürü maymun, her birinin kafasında kendi sepetindeki o şapkalar. Adam başlamış düşünmeye; "Ben şimdi ne yapacağım, şapkaları bu maymunlardan nasıl geri alacağım" diye.   Düşünceli bir şekilde maymunlara bakarak kafasını kaşırken bakmış ki, maymunlar da kendisinin taklidini yapıyor, kafalarını kaşıyorlar.  Maymunların kendisini taklit ettiklerinden tam emin olmak için, ellerini havaya kaldırmış, maymunlar da... Derken adam ne yapacağını bulmuş, kendi kafasındaki şapkayı çıkarıp yere atmış, maymunlar da şapkaları çıkartıp aşağı atmışlar... Adam böylece bütün şapkaları geri almış, sepetine koyup yoluna devam etmiş. Hikaye bu ya, aradan elli yıl geçmiş...  Derken o şapkacı adam yaşlanmış kendisinin başlattığı bu işi torunu yapmaya başlamış, o da dedesi gibi şapka satıcısı olmuş.  Günlerden bir gün onun da yolu maymunlarla dolu aynı ormana düşmüş.  Hava yine çok sıcakmış ve genç adam bir ağacın altına oturmuş, şapkalarla dolu sepetini yanına koymuş ve tıpkı dedesi gibi o da orada uykuya dalmış... Bir saat kadar sonra uyanmış, birde bakmış ki sepetin içinde şapkalar yok...  Derken tuhaf sesler duymuş, bir de kafasını kaldırmış ki ağacın üstünde bir sürü maymun, hepsinin kafasında birer şapka. Düşünmüş... "Dedem yıllar önce bana bir hikaye anlatmıştı... ne yapacağımı çok iyi biliyorum..." demiş. Adam kafasını kaşımaya başlamış, maymunlar da aynısını yapmışlar... Adam ellerini havaya kaldırmış, maymunlar da.. Ve adam gülümseyerek kendi başındaki şapkayı çıkarmış yere atmış... O anda ağaçtaki maymunlarında aynısını yapacaklarını düşünürken, maymunlardan biri ağaçtan aşağıya inmiş, adamın yere attığı şapkayı kapmış, adama da okkalı bir tokat atmış ve şöyle demiş: -Sadece senin mi deden var, şerefsiz... Sonuç olarak, Urfa'da algılarla yönetimi ele alıp, Urfayı kandıran hiç birşey yapamayan İsot Losyonu kokan o malum İsot Lobisi yine aynı yöntemlerle, yukarıdaki Şapkacı ve Maymun hikayesinde olduğu gibi bizleri kandıracaklarını, şehri dizayn edeceklerini düşünüyorlar... Oysa onlara sadece yalakalık ve kendi rantları için omurgasızların kanmış gibi rol yaptıklarını dahi göremiyecek kadar kör olduklarını bilmiyorlar.. Çünkü sadece onlar değil, bizlerde dedelerimizden onların hikayelerini dinledik. Günü geldiğinde şapkacının torunu misali onlarda halkın tokadını yediklerinde bu işlere bir daha soyunmamaları gerektiğini, asıl yanlışın başından itibaren kendilerine ait olduğunu fazlası ile anlayacaklardır... Not: Ankara'ya çağıldığım İşlerim gereği daha önce kaleme alacağımı söylediğim Ankara izlenimlerimi, bu ziyaret sonrasında Urfa'ya döndüğümde iki ziyaretten çıkan notları birleştirerek kaleme alacağım. Saygılarımla