Eller var ki, saygı ile öpülür.
Eller var ki, kin nefretle itilir.
Eller var ki, bin yıllık eser yapar.
Eller var ki, ilklere imza atar.
Eller var ki, gücümüzü artırır.
Eller var ki, acımızı dindirir.
Eller var ki, ilk kalemi tutturur.
Hepsinde on parmak var.
İlk bakışta hepsi aynı görünür.
Farklı olan eller her toplumda bilinir.
Bu eller ki, bir doktorun elidir.
Minnet ile, şefkat ile öpülür.Diyen
Edibe AYDIN( KAHYA)’nın  da dediği gibi çok kıymetli eller bunlar.

Bugün 14 Mart‘ta hepimizin övgüyle bahsettiği Covid salgınında canlarini ortaya koyan doktorlarımız ve özellikle hemşirelerimiz  için bir şeyler yazmak istedim ama bu şiiri görünce hiçbir şey yazmama gerek kalmadı . Gerçekten bu ellerin sahibi sağlıkçılarımız canı pahasına ölümle mücadele ediyor. 

Ancak bu ellerin sahibi olan her kademedeki sağlık çalışanları bu Pandemi döneminde yaptıklarına karşılık olarak mutlaka ayrıca düşünülmelidir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti ‘mizin namus borcudur belki de bu insanların maaşlarında iyileştirme yapmak , destekleyici ikramiye vermek .Çünkü bu iş sadece alkış çalmakla olmuyor .

Onlar şu anda savaş halindeler ve bu savaşın  tek nedeni ise  can kurtarmak .Savaşın neferlerinin emeklerinin karşılığı parayla ödenmez fakat biz onu da esirgiyoruz.

Bütün sağlık çalışanlarımızın tıp bayramını kutluyor maaşlarının ,çalışma şartlarının,sosyal hayatlarının iyileştirilmesi için de hükümet tarafından gerekli adımların atılmasını temenni ediyorum.Bütün sağlık şehitlerimizi de rahmet ve minnetle anıyoruz.Var olun sağ olun ....