Gerçek bir hümanisti kaybettik başımız sağ olsun. Yıl 1985 Rahmetli cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in yanında hiç kimse yaklaşamazken o Ankara’nın meşhur Anadolu Klubü’nde Rahmetli Demirel’le öyle bir yemek yemişti ki Ankara çalkalanıyordu.

Suruç belediye başkanı oldu daha sonra. Suruç ilk defa içme suyuyla tanıştı.Suruç ilk defa parke taşla tanıştı.1991 yılında DYP milletvekili seçildi.Köy Hizmetlerine garibanları topladı gönderdi hatta.Emekli PTT baş müdürümüz Fevzi Kesik’ten  bizzat dinledim ; İşe yerleştirdiği gariban işçilerden istenen evrak paralarını da bizzat Şükrü Yüksel kendi cebinden veriyormuş. Çünkü o dönem kadrolar parayla satılıyordu.

Anlaşılan o günden bugüne çok da bir şey değişmemiş.Sokakta insanlar milletvekilleri hırsızlık yapıyor diye bagirirken yaptığım röportajda ; evladım meclis toplumun aynasıdır. Tabii ki söyleyecekler bu  en doğal hakları diyerek  kariyerinin zirvesinde bile mütevaziliğini korumayı başarıyordu.91 yılında meclise büyük bir mal varlığı ile girmişti. Ancak her zamanki gibi iyilere ters orantı işlemiş .Milletvekilliğinin bitişine yakın mal varlığı da hayli azalmıştı. Yani anlayacağınız iyi bir babaydı.Şimdilerde görebileceğiniz, bulabileceğiniz türden değil . Yaptıklarını kimsenin gözüne sokma çabası taşımazdı .

Pijan aşiretinin başı sağ olsun.Bence her devre en güzel giden sözüyle yazımı noktalıyorum ; Vekilleri beli be cebi ile değil beyinleri ile uğraşın ona göre seçin derdi.

Eczacı Hamit ,mühendis Esra ve Mızar köyü olarak  dualarla uğurladık mekanın cennet olsun en örnek insan.