Yürekleri kül eden acıların dilde piştiği bir zamandan geçiyoruz...

Askerimin gülüşüne düşen sonsuz karanlıklar ortasında yankılanıyor suskun çığlıklarım...

Acılarına hürmeten annelerin ağıtları ile alevlenmiş kızgın kelimeler biriktiriyorum şimdilik!

Biriktirdiğim her cümle yakarken yüreğimi; daha bu sabah kaldığım otelin önünde şenşakrak bir kalabalık ortasındayım!

Yangın yürekli annellerim evlatlarının tabutları başında küle dönerken; ATM kuyruğunda maaş telaşında bir türlü gitmeyen göçmenler!

Elleri silah tutacak sapasağlam ve fakat kendi topraklarını, şeref ve haysiyetlerini korumaktan aciz korkak sürüsü on binlercesi göbek ata ata Avrupa kapısına dayanmış! Güle oynaya gidiyorlar!

Belli ki bu nankörlere yetmemiş bedava sağlık, gıda, korunma, eğitim yardımları...

Belli ki kendilerini şehitlerimin gölgelerinde sahillere atıp, nargile keyfi yapmaktan sıkılmış nankörler!

Memleket desen hepten bir garip!

Adamın biri zevki uğruna üstelik devletin kurumunda gariban hemşerimi darp ediyor; tehdit ediyor!

Yetmedi yüzlercesi bu adam yüzünden sürgün ediliyor!

Hırsızlık, devletin malına zarar, yüzsüzlük diz boyu ve ben bir tiwit atıyorum kıyamet kopuyor!

Tacizci, hırsız, darpçı değil; suçlu ilan edilen ben oluyorum!

Nepotizm 2 milyonluk şehri Ahtapot gibi kollarına sarmış, gariban işsiz, çiftçisi, esnafı batakta, genci umutsuz ve ben bir tiwit ile suçlu ben oluyorum!

Şimdi diyorum o zaman; şehitlerimin anısına hürmeten alev alev kelimler biriksin içimde, şimdilik...

Bazı acılar vardır sabrı da, hatrı da ortadan ikiye bölen: Hele bir dinsin yangın yürekli annelerin ağıtları.

Hele şehitlerime ağlayan gökyüzü silsin gözyaşlarını...

İşte zaman dilimde pişen kor kelimeleri savuracağım.

İdlip'te şehit düşen bütün vatan evlatlarına Allah'tan rahmet, milletime ve kederli ailelerine baş sağlığı ile sabırlar diliyorum.

Suskunluğun alev alev yangınında nereye kadar susacağız bilmiyorum...

Yaşarken ölmekten yoruldu anneler!

Toprak yoruldu!

Ölüm bile yoruldu vatan evlatlarının bahar kokulu gülüşüne bulaşmaktan!

Biz ne zaman yorulacağız inanın bilmiyorum!

Ağıtlar yükseliyor göğün göğsüne evet: Darmadağın her yanımız ve bir şehit annesinin ninnisi dağlıyor yürekleri

"Ez kurbana çeke eskera lavemı!"

(Giyindiğin asker elbisene kurban olayım oğul!"